my_story
Thursday, February 22, 2007
ash wednesday
current song: wala
current mood: emotional
seryoso muna.
kahapon ash wednesday. hindi talaga maganda ang MWF sked namen dahil puro bigtime kuno ung mga prof at subjects. bangag talaga lahat tpos ng klase. wala ako sa sarili after class. nagaway kame ng isang tao. buong gabi ko dinala yun. ayoko talaga kapag nalulungkot ako dahil msyado akong nagiging emosyonal. sobrang dami kong naiisip na bagay. hindi lang ung dahilan ng pagiging malungkot ko, kundi lahat ng frustrations saka sad moments sa buhay ko kahit mula pa pagkabata. bigla na lang ako naiiyak kapag naaalala ko yung childhood ko, ung pagiging magkaaway namin ng tatay ko mula grade 1, ung pagiging malayo ko sa kapatid ko, ung pagiging pabigat ko sa nanay ko, ung mga pambabatikos sken mula highschool, mga problema sa skul, sa tropa ko, sa ugali ko at sa pagiging sobrang moody. ganun.
at dahil nga ash wednesday kahapon, uso ang confession. kahit umatend ako ng mass, hindi ako nagpalagay ng ash sa forehead ko dahil ayokong maging hypocrite. alam kong hindi ko pa kayang patawarin lahat ng taong nagbigay ng bad memories sken. di sa ayoko silang patawarin, pero sa totoo lang, nahihirapan pa ko. hanggang ngayon sinisisi ko padin sila sa lahat ng gnwa nila kaya ako naging ganito.
kaya pala ako sentimental sa mga bagay bagay. yung kahit tipong dahon na recoletter nung highschool, kahit balat ng candy o kaya txt msgs, hindi ko tinatapon/binubura. kasi yun ung mga nagpapaalala skin ng masasayang bagay. na kahit malungkot ako madalas, may mga times na masaya din ako. kaya pla anlakas ko mambangas, kasi nung bata ako palagi akong nababangas. o cguro takot lang akong mabangas ule ngayon. defense mechanism, ika nga. pero kahit ganun, hindi ko padin makuha maging masaya 'talaga'. napaka opposite dahil tawa lang ako ng tawa lagi. pero sabi nga sa isang quote, "pretending to be happy is always easier than explaining why you're sad". andali kasing sabihin na "forgive and forget" pero sa totoo lang, bilib ako sa mga taong kayang gumawa nun kasi hindi talaga madali. siguro para sken. siguro kasi nung bata ako, hindi ako nakaramdam o naturuan ng sense of forgiveness, kaya ganito ako ngayon. mapagtanim ng sama ng loob.
ngayong lenten season, isa yun sa mga hahanapin ko. gusto ko nang patawarin ang sarili ko sa kung anu man ang naging ako. ayoko nang isisi sa iba ung mga pagkakamali sa buhay ko. mas lalo lang kasi bumibigat ung dinadala ko. anu ba ung dinadala ko. secret.
o ang drama. define drama.
july wrote this piece of crap on Thursday, February 22, 2007
i'm the mobilemaniac
Comments:
not forgiving? I think it is the only thing you can be totally selfish about. Sana di ka na asar sa akin. Sorry nga pala kanina.
Post a Comment
# posted by 
: 1:39 AM
: 1:39 AM
My Photobucket
